Deze weg loopt dood
Beeldverhaal van een demonstratie tegen politiegeweld in Den Haag
Demonstratie politiegeweld Den Haag – een ingetogen optocht
Op 6 juni 2025 vond de demonstratie politiegeweld Den Haag plaats. De tocht begon op het Malieveld en leidde richting het politiebureau aan de Burgemeester Patijnlaan. Geen luidsprekers of agressie — enkel mensen die zichtbaar wilden maken wat anders onzichtbaar blijft.
Tussen hen zat een oudere man, leunend tegen een boom, met op zijn bord:
“Deze weg loopt dood.”
Een zin die zowel waarschuwt als uitnodigt tot reflectie. Is er nog een andere route mogelijk?
Tussen agent en activist
De demonstratie bewoog zich langzaam door de stad. Politiebusjes stonden opgesteld langs de route. Zwarte jassen, kartonnen borden, regenponcho’s. Een bord las: “The line we crossed”. Een ander: “Peaceful protest is enshrined in law.”
Politie en demonstranten stonden soms op een armlengte van elkaar. […] In deze setting kreeg de demonstratie politiegeweld Den Haag haar betekenis: in de stilte tussen mensen.
De Nederlandse overheid onderzoekt welke rol politie moet spelen bij het faciliteren of begrenzen van demonstraties, zoals beschreven in het rapport Faciliteren of Begrenzen
In deze setting kreeg de demonstratie politiegeweld Den Haag haar betekenis: in de stilte tussen mensen.
Stil verzet in beeld
Wat deze serie laat zien is niet de actie, maar de tussenruimte.
De momenten waarop iemand zwijgend blijft zitten, nat van de regen.
De blik van twee jonge vrouwen, ineengedoken onder een spandoek.
Een bord: “Wij zijn vreedzaam. Wat zijn jullie?”
In deze beelden zit geen sensatie. Wel menselijkheid. Je ziet een lichaam op het asfalt, een blik vol spanning, een hand die een andere hand vasthoudt. Er wordt niet geschreeuwd, maar gekeken.
Meer dan een incident
Deze demonstratie was geen eenmalige uitbarsting. Ze maakt deel uit van een bredere beweging die vraagt om transparantie, proportionaliteit en menselijke waardigheid — ook binnen het optreden van de overheid.
Tegelijkertijd worstelt ook de politie met haar positie: als handhaver, als uitvoerder van beleid, als gezicht van een groter systeem.
En zo zaten ze daar, tegenover elkaar. Beweging en tegenbeweging. Geen vijanden, maar mensen in een veld vol frictie. Ieder met eigen verantwoordelijkheden. Ieder met een ander soort macht.
Een weg met afslagen
“Deze weg loopt dood,” stond er op dat bord. Maar misschien betekent dat niet het einde — misschien is het juist een kruispunt. Een plek om stil te staan, terug te kijken, en een andere richting te kiezen.
Wil je dit soort verhalen laten vastleggen?
De beelden van de demonstratie politiegeweld Den Haag laten zien hoe belangrijk het is om maatschappelijke gebeurtenissen zorgvuldig te documenteren — met oog voor menselijkheid en context.
Ben je op zoek naar een fotograaf voor redactioneel werk, visuele verslaggeving of maatschappelijke projecten? Of wil je in gesprek over een mogelijk beeldverhaal?
👉 Neem contact op — ik denk graag met je mee.
